คนทำงานด้านวรรณกรรมไม่ว่าขีด ๆ เขียน ๆ วาด ๆ ในบ้านเรามักมีปัญหากับความเข้าใจกฎหมายลิขสิทธิ์ครับ มีผลงานทางวรรณกรรมเสนอต่อผู้พิมพ์โฆษณา ผลงานนั้นเสมือนเป็นสินค้าเมื่อไม่มีการซื้อขายแล้วทำไมจึงสงวนสิทธิไม่คืนให้เจ้าของงานครับ ? แล้วทำไมเจ้าของผลงานจะเอาคืนไม่ได้ ?
คำตอบคือ เจ้าของงานวรรณกรรมกลัวไม่ได้ขายครับ แล้วอย่างนี้ไม่กลัวงานของตัวเองถูกทำสำเนาเหรอ ? กลัวก็ต้องทนเอาครับ?
ทางออกที่ดีที่สุดคือ ถ้าคิดว่างานตัวเองเจ๋งจริงจดลิขสิทธิคุ้มครองก่อนเลยซิครับ เสียค่าธรรมเนียมไม่กี่ตังค์หรอกครับ
บ่นไปอย่างนั้นแหละครับ ส่วนผมก็สบายหน่อย ก็ให้เพื่อนที่เป็นทนายคอยดูแลให้ขายได้ก็แบ่งมันคนละครึ่ง
อย่าลืมนะครับถ้าคิดว่างานตัวเองเจ๋งจดลิขสิทธิ์คุ้มครองก่อนเลย เด่วจะหาว่าไม่เตือน
คู่มือลิขสิทธิ์สำหรับนักเขียน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น